อิงข่านเก็บความชุ่มชื่นหัวใจไว้เงียบๆ เช่นเดียวกับแววตา  ที่เธอก็รู้สึกได้ว่าคนที่เธอตามหานั้นเธอได้เจอเข้าแล้ว “นิ! แม่แววตาคนงาม  มาทำอะไรแถวนี้  เห็นแวบๆ  ไหนอะไรในมือไหนมาดูหน่อยสิ” แววตารีบยื่นของให้เพื่อนดูอย่างมีความสุข  ดูท่าว่าจะเป็นเรื่องสนุกสนาของเธอเลยทีเดียว เธอยื่นให้เพื่อนอย่างไม่หวงแหนในของล้ำค่าเลยสักนิด ขนาดโดนอาจารย์ว่าก็ยังไม่สนใจ

ใครจะรู้ว่าบุพกรรมทำไว้อย่างไร อย่างมากที่ทำได้คือ จริงใจในการใช้ชีวิตให้ดี มีสติไว้ก็เพียงพอ

ไม่มีใครรู้ว่าในแต่ละวันเราจะเจออะไร และอะไรที่เจอจะนำไปสู่เรื่องอะไร

ความเกี่ยวพันในอดีตมักนำเรามายังจุดเชื่อมโยงเดิมๆ เสมอ