Category: มองให้เป็นจะเห็นสุข
-
ความท้าทายในปัจจุบันกับโลกที่กำลังจะล่มสลาย
คนในหลายรุ่นลุ้นกันมาตลอดว่า โลกจะถึงคราวล่มสลายเมื่อไหร่กันแน่ ที่ผ่านมาแต่ละช่วงของการทำนายอนาคตกันไว้ก็ยังไม่ถึงกาลล่มสลายเสียที แม้ ณ เวลานี้ที่กำลังเขียนอยู่ก็กำลังเกิดภาวะวิกฤตไปทั่วทุกมุมโลก ไม่ว่าจะเป็นทางด้านเศรษฐกิจ การเงิน ทรัพยากร ภัยพิบัติ หรือแม้กระทั่งวิกฤตทางความคิด
-
ภายใต้รอยยิ้ม..ของผู้คนมากมายที่กลบเกลื่อนความทุกข์ระทมในแต่ละวัน ภายใต้อาภรอันแสนสวยงามจับตาม ที่ห่มคลุมสังขารอันเสื่อมโทรมลงทุกวัน..เจ้าของของร่างต้องกระเสือกกระสนอยู่กับมันให้ได้อย่างเปนสุข หาสิ่งบำรุงให้อยู่ยงคงความสดใหม่ไว้เสมอ ภายใต้ผ้าห่มแสนอบอุ่น บนเตียงหนานุ่ม ใครจะรู้ว่า จิตที่สับสนกระวนกระวายนั้น เร่าร้อนเพราะกองขยะในใจของแต่ละวันเพียงใด เหล่านี้ล้วนเป็นปกติ..ของคน.. แต่กรรมกลับมากมายขึ้นเป็นทวีคูณ..ในยุคนี้ เพียงเพราะ..การดิ้นรนอันเร่าร้อน..ให้คนได้เห็น ให้คนได้ทุกข์ร่วมกับกู กับมึง กับมัน ให้ร่วมสังฆกรรมในการบรรเลงคีย์บอร์ด… บุญทำให้ดี..ก็ดีได้เป็นทวีคูณ กรรมทำให้มาก..ก็ได้มากมายเป็นเท่าทวีคูณเช่นกัน คิดดี..ทำดี..เรื่องดีๆ ก็เข้าตัว คิดชั่ว..ทำชั่ว..เรื่องชั่วก็เข้าตัวเหมือนกัน ปัญหา คือ ยุคนี้ ดีชั่ว ไม่รู้ว่าอาการมันเป็นอย่างไร กว่าจะรู้ก็..สุดทางเสียแล้ว #olanhappiness
-
ความไม่รู้ คือ ความรู้อย่างหนึ่ง
การรู้จักตัวเองเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของ การตื่น ที่จะเรียนรู้เรื่องราวต่าง ๆ เกี่ยวกับชีวิต จิตใจ และจิตวิญญาณของตนเอง ชีวิตเราเริ่มต้นจาก ความรู้ ไปสู่ความไม่รู้ หากเชื่อว่าจิตเดิมแท้ล้วนบริสุทธิ์ และเราสามารถขัดเกลาจิต วิญญาณ แห่งเราที่เวียนว่าย ให้กลับไปสู่ความบริสุทธิ์ได้อีกครั้งนั้น เป็นเครื่องยืนยันว่า เราเริ่มต้นมาจากความตื่นรู้อยู่อยู่แล้ว แต่การเวียนว่ายผ่านเรื่องราวต่าง ๆ นานา ในจักรวาลนั้น เราได้สะสมสิ่งใหม่ ๆ ที่ มีผู้เรียกมันว่า ความไม่รู้ ให้พอกพูนขึ้นเรื่อย ๆ จนกลายเป็นความสับสนวุ่นวาย ในชีวิต จิตใจ ของเรา ๆ กัน ความไม่รู้จึงกลายเป็น ความรู้ที่เราต้องเรียนรู้และเข้าใจอย่างหนักเลยทีเดียว เมื่อเรากล่าวอ้างความเป็นปกติ ในรูปแบบของเรา หากว่าเรารู้สึกว่าเราเหนือกว่าอยู่เสมอ ใครที่ต่างไป เบี่ยงออกไปจากแนวที่ใกล้เคียงกับเรา ก็มักจะทึกทักบอกเอาว่า สิ่งนั้นใช่ไม่ใช่ ความเป็นอย่างนี้ ไม่มีอย่างนั้น ที่ต่างออกไปมันช่างผิดปกติ แล้วผู้มีอำนาจมากกว่าก็ตั้งกฎเกณฑ์ เอาผู้ที่ดูต่างไปจากตนไปไว้ในอีกชนชั้นหนึ่ง ๆ ที่อุปโลกน์ขึ้น แล้วผลิตซ้ำความคิดส่งออกไป อย่างต่อเนื่อง…
-
ทำไมชีวิตต้องจมปลัก
หลาย ๆ ครั้ง ชีวิตของใครหลาย ๆ คนเหมือนอยู่ในภาวะทรายดูด จะทำอะไรก็หน่วง เหนี่ยว หนัก เหมือน ถูกดึงถูกรั้ง ยิ่งหนียิ่งเจอ ยิ่งแก้กลับยิ่งวุ่นวาย พยายามเดินหน้า แต่กลับวนกลับมาที่เดิม จนความเครียดสะสมค่อย ๆ เพิ่มขึ้นอย่างไม่รู้ตัว อยู่ ๆ ก็ไม่รู้ว่าความสุขมันหายไปตอนไหน ทำไมการหัวเราะให้มันเต็มเสียงมันช่างยากเย็นเหลือเกิน
-
ความล้มเหลวกับความสัมพันธ์ในชีวิต
มีคนเคยสอบตกมากมายนับไม่ถ้วนกับความสัมพันธ์ในชีวิต หลายคนโชคดีที่คิดออกว่าทำไม และแก้ไขได้ หลายคนคิดออก แต่ยังเลือกที่จะจมปลักกับสิ่งที่เป็น หลายคนไม่เคยแม้แต่จะได้คิด และโทษสิ่งต่าง ๆ รอบตัวต่อไป
-
เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว สำหรับปัญหาโรคจิต โรคเครียด โรคซึมเศร้า โรคไบโพลาร์ วิตกจริต คิดมากมายจนเกินเหตุ ในยุคหลังจากที่เรามีข่าวสารทุกอย่างส่งถึงเตียงตั้งแต่ตื่นลืมตาขึ้นมา คนส่วนมากมีทีวีจอบาง แบนโค้ง สวยงามอยู่ในบ้าน มีมือถือที่เชื่อมต่ออินเตอร์เนตได้ตลอดเวลา เราซื้อของได้ทั้ง ๆ ที่ยังนอนอยู่ในบ้าน
-
การพัฒนาตัวเองมาพร้อมกับความสำเร็จเสมอ แต่ทั้งสองนี้เป็นคนละเรื่องเดียวกัน ไม่มีใครที่ไม่พัฒนาตัวเองแล้วประสบความสำเร็จ อย่างน้อยคน ๆ นึง จะต้องทุ่มเทพลังงานไปในเรื่องใดเรื่องหนึ่งอย่างแน่นอน แต่เราอาจไม่ได้สังเกตมันก็เท่านั้น