ตื่นอีกแล้ว ในทุก ๆ วัน คำนี้จะต้องขึ้นมาเป็นคำแรกของ “นิดหน่อย” เสมอ

กิจกรรมในหัวสมองจะเริ่มแล่น วันนี้ก็เป็นอีกวันที่นิดหน่อยจะต้องตื่นมาใช้ชีวิตบนโลกใบนี้ มองซ้ายมองขวาก็คว้ามือถือขึ้นมาดูสิมีอะไรมั่ง ใครเค้าเผือกอะไร เรื่องไหนผ่านตาถี่ ๆ กดเข้าไปดูสักหน่อย เป็นความปกติจนเคยชิน แล้วจึงค่อยๆ ไปเล่นกันเมี้ยวกับหมาน้อย ที่นอนอยู่ด้วยกันเต็มที่นอน

นิดหน่อยเป็นคนที่ไม่เคยได้อยู่คนเดียวจริง ๆ เลยในชีวิต ถึงแม้จะไม่มีทีวี แต่ก็มีเครื่องมือสื่อสารทุกประเภท อยู่ใกล้ตัวตลอดเวลา ชีวิตินิดหน่อยเป็นชีวิตที่อุดมสมบรูณ์ แต่ก็สับสนกับตัวเองได้ตลอดเวลา ไม่รู้ว่าจะเอายังไงแบบไหนดี แต่เป็นอยู่คนเดียวเพราะคนอื่น ๆ ไม่ได้เห็นว่าเป็นอย่างนั้น

นิดหน่อยค่อนข้างร่าเริง เบิกบาน เข้าใจโลกในมุมที่คนทั่วไปไม่เข้าใจ นิดหน่อยจึงเป็นคนแปลกที่ใคร ๆ ก็ชอบที่จะมาปรึกษาเรื่องราวต่าง ๆ ด้วยเสมอ แต่ยิ่งนิดหน่อยรู้มากเห็นมาก ก็ยิ่งกลับสวนทางแทนที่จะมีตัวตนมากขึ้น กลับกลายเป็นแทบจะไม่เหลืออะไรเลย เพราะรู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่จริงสักอย่าง

ก่อนจะตื่นในทุกวัน นิดหน่อยจะพยายามที่จะเรียบเรียงการเรียนรู้ในฝันให้ได้ ซึ่งก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง มันมีการเดินทางมากมาย และสถานการณ์ต่าง ๆ ในนั้น ที่มันอาจไม่ได้เกิดขึ้นบนมิติของโลกใบนี้ แต่มันสามารถทำให้บางเรื่องเปลี่ยนแปลงได้จริง ความสามารถของนิดหน่อยช่วยให้ใครหลายคนดีขึ้น แต่นิดหน่อยกลับมองว่ามันไม่มีอะไร และไม่ใช่สาระสำคัญ เพราะนิดหน่อยคิดเสมอว่า มาทำอะไรบนโลกใบนี้ และจะพ้นจากโลกใบนี้ได้อย่างไรให้ไวที่สุด

สิ่งที่นิดหน่อยคิดได้ในวัยกลางคน คือ มันต้องมีแผนที่สิ แต่แผนที่ ๆ พบมันเป็นของเก่า บางทางมันตันไปแล้ว ยางเส้นทางมันเปลี่ยนใหม่ บางเส้นมันหายไป ถ้าอย่างนั้นเราต้องเขียนแผนที่ใหม่บนแผนที่เดิม เมื่อทางออกมันทางเดิมแต่รายละเอียดมันเปลี่ยนไป มันก็ต้องขยับปรับใหม่ให้เข้าที่เข้าทาง

งานหลักจริง ๆ ของนิดหน่อยจึงได้เริ่มขึ้น บนความเหนื่อยหน่ายของการหายใจที่เป็นหน้าที่ในแต่ละวันนั่นแหละ

ก่อนจะทำแผนที่วันนี้ นิดหน่อยก็ต้องไปซักชุดชั้นใน ล้างจานที่วางไว้เมื่อคืน ให้อาหารหมาเมี้ยวให้เรียบร้อย แต่ก็มีข้อความขอคำแนะนำเรื่องความรักที่ไม่ลงตัวเข้ามา

สืบเนื่องจากว่าวันก่อนมีเพื่อน ๆ เก่า ๆ มาเจอกัน มันเป็นความพอดีที่ว่านิดหน่อยไปพอดี โดยปกติจะไม่ค่อยโผล่ไปอยู่แล้ว ถึงไปก็อยู่ไม่นาน แต่วันนั้นไปและนั่งได้ถูกที่พอดี คำแรกเพื่อนทัก นิดหน่อย “ดูดวงให้หน่อยสิ”

งานอดิเรกของนิดหน่อย คือ ศึกษาพฤติกรรมมนุษย์ โดยใช้ทุกเครื่องมือที่มีบนโลก และการดูดวงนี่ของเล่นของนิดหน่อยเลยล่ะ แต่วันนั้นไม่ได้เอาไพ่ไป เลยใช่โปรแกรมโหราศาสตร์ดูพลาง ๆ ซึ่งมันก็ใช้ได้ ไม่ได้เก่งอะไร แต่ต้องรู้ว่าจะจับประเด็นอะไรให้มันมีประโยชน์กับชีวิตเค้า นิดหน่อยไม่ใช่หมอดู นิดหน่อยเป็นพวกวางกลยุทธ์การจัดการชีวิตกับดวงในช่วงนั้น ๆ ไม่ทายเพ้อ ๆ ไปเรื่อย ค่อนข้างจะระวังคำที่ใช้ เพราะเมื่อไหร่ที่ออกจากปากคือ จริง ก็อีกนั่นแหละ นิดหน่อยเป็นพวกภาวนาในใจไว้เสมอ คำพูดที่ออกไปจึงเป็นดั่งมนตราด้วย เลยมีความจำเป็นที่ว่าต้องฉลาดใช้คำ เพื่อให้ชีวิตเค้ามีทางออกไม่ใช่ไปบอกปิดทางเค้า กลายเป็นสร้างกรรมให้กับตัวเองไปอีก

และอีกอย่างการบอกอะไร ทุกอย่างก็ต้องไม่เกิดกรรม ทุกการเบี่ยงเบนย่อมต้องมีการแลกเปลี่ยนเสมอ แต่ถามว่าใครจะรับ ซึ่งก็ต้องรู้ว่ามันจะออกประมาณไหน ถ้าอัตตากินตัวเอาแม่นเอาเก่ง สุดท้ายไม่พ้นตัวเองทั้งนั้น แต่หากบอกเพื่อการพัฒนาชีวิตจิตใจ เจ้ากรรมนายเวรที่ไหนเค้าก็เปิดทาง ถ้าไม่เปิดก็แล้วแต่ จมปลักกันไปอย่างนั้นแหละ ขี้เกียจคุยเสียเวลาชีวิต

เคสนี้ก็ทุกข์เพราะความสัมพันธ์ไม่ลงตัว สิ่งที่น่าจะดีไม่ดี แถมพื้นดวงดันมีฐานความเป็นไปได้ว่าจะแต่งงานมากกว่าสองครั้ง และช่วงนี้ก็จะมีคนมารักมาชอบ บอกไปก็บอกไม่มีหรอกงั้นงี้ พอนิดหน่อยกลับบ้านมาเท่านั้นไม่ถึงสองวันมาสารภาพ

นี่แหละคน สรุปคนใกล้ตัวมาพัวพันจะทำไงดี ความสัมพันธ์ก็ซ้อนกันไปมานัวเนียยิ่งกว่าวินมอไซต์ปากซอยสุขุมวิท แต่ก็ทำไงได้ คำแนะนำที่ให้ไปง่ายมาก…ทำใจ

ทำใจให้เห็นตามความเป็นจริงว่า เมื่อเราเปิดรับเค้าเข้ามา เค้าย่อมเข้ามาเพราะสบช่อง ครั้นจะให้ห่างออกไปย่อมต้องปิดช่องนั้นเสีย แต่การเข้ามาแล้วจะออกไปนั้นไม่ง่าย จึงต้องดูใจตนเองเป็นหลักหากมีจิตคิดผูกพันมันก็จะยากหน่อย แต่หากไม่ได้มีใจอะไรก็ง่ายกว่าเสมอ รอให้ดาวขยับสักพักก็ปรับตัวบัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น ก็ประคองความเป็นมิตรที่ดีไปได้ ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจเรา ใจเรามันจะพาให้พฤติกรรมไปในทางไหนก็อยู่ที่ใจเราเป็นพื้นฐานเสมอ ถ้าจะให้ดีหมั่นดูใจตัวเอง อย่าหลอกตัวเองจะปรับง่าย ถ้ายังตอแหลแม้กระทั่งกับตัวเองคงช่วยอะไรไม่ได้ดอก มนุษย์เอ๋ย

นิดหน่อยประมวลผลข้อความแล้วส่งไป ส่วนเค้าจะทำไม่ทำ คิดได้ไม่ได้ก็แล้วแต่เค้า แต่นิดหน่อยก็ได้ทำหน้าที่ในการบอกสารนั้นไปแล้ว…งานวันนี้ก็สำเร็จด้วยดีมีความสุข

ไปท่องเที่ยวต่อได้…

ละนิดหน่อยก็อาบน้ำเตรียมไปทำสิ่งที่ชอบ คือ พารถไปอาบน้ำเทวดาที่ดูแลรถจะได้สบายใจ…ลั้ลลา

แล้วเดี๋ยวเจอกันใหม่กับ #ชีวิตของนิดหน่อยนาจาาาาา