ภายใต้รอยยิ้ม..ของผู้คนมากมายที่กลบเกลื่อนความทุกข์ระทมในแต่ละวัน
ภายใต้อาภรอันแสนสวยงามจับตาม ที่ห่มคลุมสังขารอันเสื่อมโทรมลงทุกวัน..เจ้าของของร่างต้องกระเสือกกระสนอยู่กับมันให้ได้อย่างเปนสุข
หาสิ่งบำรุงให้อยู่ยงคงความสดใหม่ไว้เสมอ
ภายใต้ผ้าห่มแสนอบอุ่น บนเตียงหนานุ่ม ใครจะรู้ว่า จิตที่สับสนกระวนกระวายนั้น เร่าร้อนเพราะกองขยะในใจของแต่ละวันเพียงใด
เหล่านี้ล้วนเป็นปกติ..ของคน..
แต่กรรมกลับมากมายขึ้นเป็นทวีคูณ..ในยุคนี้
เพียงเพราะ..การดิ้นรนอันเร่าร้อน..ให้คนได้เห็น ให้คนได้ทุกข์ร่วมกับกู กับมึง กับมัน ให้ร่วมสังฆกรรมในการบรรเลงคีย์บอร์ด…
บุญทำให้ดี..ก็ดีได้เป็นทวีคูณ
กรรมทำให้มาก..ก็ได้มากมายเป็นเท่าทวีคูณเช่นกัน
คิดดี..ทำดี..เรื่องดีๆ ก็เข้าตัว
คิดชั่ว..ทำชั่ว..เรื่องชั่วก็เข้าตัวเหมือนกัน
ปัญหา คือ ยุคนี้ ดีชั่ว ไม่รู้ว่าอาการมันเป็นอย่างไร กว่าจะรู้ก็..สุดทางเสียแล้ว
#olanhappiness
Leave a Reply