มีคนเคยสอบตกมากมายนับไม่ถ้วนกับความสัมพันธ์ในชีวิต

หลายคนโชคดีที่คิดออกว่าทำไม และแก้ไขได้

หลายคนคิดออก แต่ยังเลือกที่จะจมปลักกับสิ่งที่เป็น

หลายคนไม่เคยแม้แต่จะได้คิด และโทษสิ่งต่าง ๆ รอบตัวต่อไป

 

ที่จริงมันไม่ใช่เรื่องเข้าใจยาก แต่เป็นเรื่องที่ยอมรับความจริงได้ยากหน่อย

คนเราเป็นร่างอวตารของพ่อและแม่เสมอ จะต่างไปเลยคงยาก

นอกจากนั้นลักษณะนิสัยในหลาย ๆ อย่าง ต่อให้ไม่ได้เลี้ยงกันมาก็เถอะ ก็จะมีส่วนที่คล้ายกันมากอยู่ดี

 

หากความสัมพันธ์ในครอบครัวเป็นอย่างไร
แนวโน้มที่ ความสัมพันธ์ในชีวิตเราจะเป็นอย่างนั้นก็มีสูง

 

ไม่เชื่อก็สังเกตดูได้..

 

ถ้าแม่หรือพ่อแสดงความเกลียดชังต่อกัน ออกทางลูก ไม่ว่าจะรูปแบบใด

ลูกก็มีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์ในชีวิตคู่ เป็นไปในรูปแบบเดียวกัน

 

คือ หาความสุขในชีวิตคู่ไม่ค่อยจะได้ ถึงจะเจอคนดีแต่ก็กลัวจนแสดงออกมาจนเป็นช่องว่าง ในรูปแบบของความไม่เชื่อใจ สุดท้ายอีกฝ่ายก็เบื่อ รำคาญ และเลิกรากันไปดังที่ใจคิด แล้วก็ดึงดูดหาคนที่คบแล้วจะมีปัญหาเข้ามา เช่นเดียวกับที่ครอบครัวตัวเองเป็น

 

ถ้าลูกผู้หญิงมีพ่อเจ้าชู้ ก็จะเลือกหลงไปกับผู้ชายเจ้าชู้ อย่าถามว่าทำไม มันแทบจะไม่มีเหตุผลเสียด้วยซ้ำ

ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันไม่ดี ไม่มีวันที่จะดีได้ แถมเห็นด้วยว่าจุดจบจะเป็นอย่างไร แต่ก็จะไปทางนั้น

แน่นอนมันไม่ใช่ความรัก..แต่มันเป็นความหวังลึก ๆ ว่า จะชนะคนที่เป็นแบบนี้ได้

 

ส่วนลึกที่ต้องการ คือ ต้องการพ่อ อยากให้พ่อกลับมาดีกัน อยากให้มารับผิดชอบครอบครัว อยากมีครอบครัวที่พร้อมหน้าพร้อมตา หลายอย่างนี้มันฝังลงในส่วนลึกของใจโดยที่ไม่รู้ตัว พฤติกรรม ความเจ็บช้ำของแม่ถูกถ่ายทอดมาเรื่อย ๆ ยิ่งต่อต้านมากเท่าไหร่ มันก็คือ การยิ่งรับมาแบบเต็มๆ

 

พวกที่พ่อหรือแม่เสียไปตั้งแต่เด็ก โอกาสจะมีคู่สูงวัยกว่าก็เป็นปกติ เพราะมาทดแทนความอบอุ่นที่ขาดหายไป

หากมีแนวคิดว่าการขาดนี้ทำให้ครอบครัวไม่ดี ไม่อบอุ่น ก็มีแนวโน้มว่า จะหาคู่ที่ครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตารักใคร่กลมเกลียวกัน เพื่อทดแทนสิ่งที่ลึก ๆ แล้วรู้สึกขาดหายไป

 

ตัวอย่างเหล่านี้มีมากมาย ทุกอย่างมีเหตุและผลเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาเสมอ

แต่คนเราก็ใช่ว่าจะออกจากวังวนนี้ได้ เราอาจจะเลือกบอกว่าม”มันเป็นกรรม”

แต่จริง ๆ แล้วมันใช่แน่เหรอ ชีวิตทุกคนเลือกได้ เลือกที่จะอยู่ เลือกที่จะไป เลือกที่จะเป็น หรือเลือกที่จะไม่เป็น

 

หลาย ๆ คนเจอเรื่องราวความสัมพันธ์ที่เลิกรากันแบบเดิม ๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า

เลือกคนแบบเดิม ๆ หลงคนในแบบเดิม ๆ มีเรื่องราวการเริ่มต้นความสัมพันธ์แบบเดิม ๆ และจบแบบเดิม ๆ ทุกครั้งไป

ถ้าเราไม่ตื่น ขึ้นมายอมรับความจริง

ตระหนักรู้ว่า “มึงกำลังทำอะไรกับชีวิตมึงอยู่แล้วล่ะก็ มึงอย่าฝันว่า ชีวิตมึงจะเปลี่ยนแปลงเลย”

มันไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ไม่ใช่เรื่องยากเกินจะทำ

แต่คนส่วนมาก ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง เราจึงเห็นคนมากมาย ใช้ชีวิตเหมือนพายเรือในอ่าง แล้วก็บ่นเรื่องเดิม ๆ ซ้ำไปซ้ำมาครั้งแล้วครั้งเล่า

 

ทั้ง ๆ ที่เราเป็นคนควบคุมชีวิตเราเอง

แต่เราก็มักสร้างความเจ็บปวดผ่านความสัมพันธ์ทั้งหลายให้กับตัวเองเสมอ..เออแปลกมั้ยล่ะ

 

สิ่งหนึ่งที่เราควรจะยอมรับ คือ ทุกความเจ็บปวด ทุกการกระทำ ไม่ว่าดีหรือร้าย เป็นสิ่งที่เราสร้างมาเอง

 

ไม่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไรมันก็ต้องดำเนินต่อไป มีอย่างเดียวถ้าอยากจะให้ทั้งชีวิตดีขึ้นมา

สิ่งที่ควรค่าจะใส่ใจ คือ จิตวิญญาณภายในของตัวเอง

 

เลิกโทษคนอื่น เลิกหาเหตุผลโง่ ๆ ให้ตัวเอง ยอมรับความล้มเหลวที่ผ่านมา เลิกงี่เง่า
แล้วสร้างชีวิตใหม่สะ ก็เท่านั้น

#olanhappiness