สร้างบุญสร้างกุศล ก็เหมือนกับการหายใจ หยุดได้เมื่อกายไม่มีแล้ว

อย่าเบื่อหน่ายในการสร้างบุญ

••• ทำบุญเยอะแล้ว ขอพักก่อน อย่าเบื่อหน่ายในการสร้างบุญ อย่าเกียจคร้านในการทำความเพียร อย่าประมาทชะล่าใจว่า เราทำบุญมาเยอะแล้ว ขอพักก่อน แล้วค่อยไปทำบุญต่อไปในบุญข้างหน้า คิดอย่างนี้ถือว่า ประมาทในการใช้ชีวิต••• เพราะวันพรุ่งนี้จะมีสำหรับเราหรือไม่ ยังไม่ทราบแน่ชัดนัก  มีตัวอย่างมากมายที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ในโลก โดยเฉพาะเพื่อนสหธรรมิกที่จากพวกเราไปในวัยที่เรา คาดไม่ถึง
••• เพราะฉะนั้นบุญทุกบุญทำไว้เถิด สิ่งที่เราทำนั่นแหละคือของเราอย่างแท้จริง  สิ่งที่เรายังไม่ได้ทำ  ก็ยังไม่ใช่ของเรา การชิงช่วงหรือช่วงชิงเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา
••• เราอาจจะถูกช่วงชิงเวลาไปทำอย่างอื่นให้หมดสิ้นไป หรือเราอาจจะตายก่อนจะได้สร้างกุศลก็ได้ เพราะฉะนั้น อย่าประมาทในการใช้ชีวิตเลย

เรามิได้อยู่ค้ำฟ้า…แค่เกิดมาเพื่อเรียนรู้…แล้วก็จากไป สิ่งใดเล่าที่เราควรทำบ้าง..ยามที่ยังหายใจอยู่

Cr. Veela Ha

Leave a Reply

%d bloggers like this: